kierownik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kierownik (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[cɛˈrɔvʲɲik], AS[ḱerovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba wydająca innym polecenia w danym dziale lub jednostce firmy albo organizacji
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Spóźniłam się do sklepu i kierownik to zobaczył, mam dzisiaj zostać dłużej za ladą.
(1.1) Panie kierowniku, mogę skoczyć po papierosy?
składnia:
kolokacje:
(1.1) kierownik sklepu / zmiany / działu sprzedaży / marketingu / pociągu
synonimy:
(1.1) szef, dyrektor, przełożony
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kierownictwo n, kierownica ż, kierowca mos, kierowanie n
forma żeńska kierowniczka ż
przym. kierowniczy
czas. kierować
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kierować[1]
uwagi:
zob. też kierownik w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 22.