władztwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

władztwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) książk. sprawowanie władzy
(1.2) książk. oddziaływanie na ludzi lub rzeczywistość
odmiana:
(1.1-2) blm,
przykłady:
(1.1) Śmierć Sancho III i podział ziem państwa pomiędzy jego synów oznaczały de facto koniec istnienia rozległego władztwa pampeluńskiego[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rządy, władanie, władza
(1.2) oddziaływanie, wpływ
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. władanie ż, władca mos, władczyni ż, władza ż, władze lm nmos
czas. władać ndk., zawładnąć dk.
przym. władczy, władny
przysł. władczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Joanna Orzechowska-Wacławska, Baskowie: Powstawanie współczesnego narodu, s. 21, Wydawnictwo UJ, 2015.