na czele

na czele (język polski)

wymowa:

IPA: [na‿ˈʧ̑ɛlɛ], AS: [na‿čele], zjawiska fonetyczne: zestr. akc.

znaczenia:

fraza przyimkowa

(1.1) na początku, z przodu

(1.2) pod czyimś przewodnictwem, zarządem

odmiana:

(1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Na czele pochodu szedł pierwszy sekretarz.

(1.2) W „Świętoszku” Molier stworzył świetną ekspozycję, w zręczny sposób charakteryzując obie strony konfliktu: świętoszków, z Tartuffe'em na czele i sprzeciwiającej im się grupie, świadomej fałszywości Tartuffe'a.

składnia:

kolokacje:

(1.2) z kimś na czele

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. naczelnik mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) Prawidłowa konstrukcja to „z kimś na czele”, natomiast wyrażenie „na czele z kimś” jest niepoprawne.

tłumaczenia:

• jidysz: (1.1) פֿאָרויס (forojs)

źródła: