nicejczyk

nicejczyk (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Nicei (miasta we Francji)

(1.2) hist. mieszkaniec Nicei (miasta w Turcji)

(1.3) hist. kośc. wierny lub zwolennik chrześcijaństwa zgodnego z postanowieniami soboru nicejskiego I

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nicejczyk	nicejczycy
dopełniacz	nicejczyka	nicejczyków
celownik	nicejczykowi	nicejczykom
biernik	nicejczyka	nicejczyków
narzędnik	nicejczykiem	nicejczykami
miejscownik	nicejczyku	nicejczykach
wołacz	nicejczyku	nicejczycy

przykłady:

(1.1) Nicejczycy tłumnie wylegli na ulice swojego miasta.

(1.3) Toteż dopiero po krótkim epizodzie Juliana Apostaty i panowaniu kilku cesarzy, na przemian nicejczyków i arian, Teodozjusz Wielki zadał arianizmowi decydujący cios.

(1.3) Klęska Walensa w bitwie z Wizygotami pod Adrianopolem w 378 r. dała początek ostatecznemu zwycięstwu nicejczyków nad arianizmem.

(1.3) Boś się przeobraziła wśród Burgundów w ariankę, więc wmawiasz w siebie, iż nic ciebie nie obchodzą spory chrystoznawcze między katolikami prawosławnymi, czyli inaczej, jak nazywają pogardliwie arianie nas – nicejczykami?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.3) arianin

hiperonimy:

(1.1) mieszkaniec

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Nicea ż

forma żeńska nicejka ż

przym. nicejski, postnicejski, przednicejski, ponicejski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Nicea + -czyk < łac. Nicaea < gr. Νίκαια < gr. νίκη

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Nicene, Nicaean
• baskijski: (1.1) nizatar
• francuski: (1.1) Niçois m
• hiszpański: (1.1) nizardo m
• włoski: (1.1) niceno m

źródła: