zwolennik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zwolennik (język polski)[edytuj]

zwolennicy (1.1)
wymowa:
IPA[zvɔˈlɛ̃ɲːik], AS[zvol•ńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.gemin. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która popiera coś, darzy coś sympatią, oddaje swoje poparcie komuś lub czemuś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) E-learning znajduje coraz więcej zwolenników.
(1.1) Czy katolik powinien być zwolennikiem kary śmierci?[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) żarliwy / gorący zwolennik
synonimy:
(1.1) miłośnik, sympatyk, stronnik, wyznawca, adherent
antonimy:
(1.1) przeciwnik, rywal, oponent, adwersarz, nieprzyjaciel
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska zwolenniczka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: