kulik
kulik (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) ornit. Numenius[1], rodzaj dużego i cętkowanego, eurazjatyckiego ptaka z długim dziobem, z rodziny bekasowatych
- (1.2) daw. dziś reg. zob. kulig
- (1.3) daw. wiejska zabawa z wodzirejem ubranym w maskę z długim dziobem[2]
- (1.4) daw. później reg. zdrobn. zob. kul[3]
- (1.5) reg. szynka[3]
- (1.6) reg. policzek[3]
- (1.7) reg. rodzaj mendla[3]
- (1.8) reg. pęczek słomy do przykrywania dachów[3]
- przykłady:
- (1.1) Były tam […] i żurawie z koronami na głowach, mnóstwo kulików, pstrych i szarych jak myszy, biegających szybko tam i na powrót, niby drobne duchy leśne, na długich, cienkich jak słomki nóżkach[4].
- (1.2) Oto zapusty, dalej kulikiem, • Każdy wesoły, a każdy zbrojny, • Jedzie na wojnę jak gdyby z wojny, • Z szczękiem pałaszy, śmiechem i krzykiem[5].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- przysłowie każdy kulik swoje błoto chwali
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
- zob. też kulik w Wikipedii
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kulig
- angielski: (1.1) curlew
- czeski: (1.1) koliha
- esperanto: (1.1) kurlo, numenio
- francuski: (1.1) courlis m
- niemiecki: (1.1) Brachvogel m
- szwedzki: (1.1) spov w
- ukraiński: (1.1) кулик m
- węgierski: (1.1) póling
- źródła:
- ↑
Hasło „Numenius” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Karnawał w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 267.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Hasła kulik w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 626.
- ↑ H. Sienkiewicz: W pustyni i w puszczy.
- ↑ J. Słowacki: Kulik.
