Przejdź do zawartości

krzyk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

krzyk (język polski)

[edytuj]
krzyk (1.1)
wymowa:
​?/i, IPA: [kʃɨk], AS: [kšyk], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
homofon: kszyk
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) głośne wołanie lub nieartykułowane dźwięki
(1.2) głośny odgłos wydawany przez ptactwo
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikkrzykkrzyki
dopełniaczkrzykukrzyków
celownikkrzykowikrzykom
biernikkrzykkrzyki
narzędnikkrzykiemkrzykami
miejscownikkrzykukrzykach
wołaczkrzykukrzyki
przykłady:
(1.1) Przechodząc koło bazaru słyszałem natrętny krzyk przekupek.
(1.2) Krzyk ptaków nie pozwalał mi usnąć.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wrzask
antonimy:
(1.1) szept
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. krzykacz m, krzykaczka ż, krzykliwość ż, okrzyk mrz, wykrzyknik m, krzyczenie n
czas. krzyczeć ndk., pokrzykiwać ndk., nakrzyczeć dk., skrzyczeć dk., wykrzyczeć dk., skrzykiwać ndk., skrzyknąć dk.
przym. krzykliwy
przysł. krzykliwie
związki frazeologiczne:
krzyk mody / ostatni krzyk mody • i po krzyku • podnieść krzyk • narobić krzyku • dużo krzyku, mało wełny, mówił diabeł strzygąc świnie • krzykiem skrzypiec nie nastroisz • więcej krzyku niż bólu • krzyk nie ból • krzyk rozpaczy • krzyki jak w żydowskiej szkole
etymologia:
prasł. *krikъ[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ krik, Hrvatski jezični portal
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=krzyk&oldid=8447298”