kibol
Wygląd
kibol (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) reg. pozn. kibic[1]
- (1.2) pot. pejor. kibic, fanatyk jakiejś drużyny, często zachowujący się agresywnie, chuligan stadionowy[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kibol kibole dopełniacz kibola kiboli celownik kibolowi kibolom biernik kibola kiboli narzędnik kibolem kibolami miejscownik kibolu kibolach wołacz kibolu kibole
- przykłady:
- (1.1) Prawdziwy kibol to taki szplin, co cołki tydzień będzie wcinał ino skibki z gzikiem i ślepe ryby. Za uszperane bejmy zaś kupi bilet na Kolejorza[3].
- (1.1) Przyszłem ździebko do rozumu, patrzę, a tu Helci nie ma. Poszła precz. Wylynga nie kibol![4]
- (1.2) Kibole znów zrobili zadymę na meczu.
- (1.2) W poradnikowych tekstach dla kibiców wybierających się nad Wisłę przestrzega się więc szczególnie przed tutejszymi kibolami[5].
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) pseudokibic
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kibic m, kibicka ż, kibicowanie n
- czas. kibicować ndk.
- przym. kibicowski, kibolski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.2) od (1.1)
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Regionalizmy poznańskie
- (1.1-2) W gwarze poznańskiej słowo „kibol” nie jest nacechowane ani negatywnie, ani pozytywnie. W języku ogólnopolskim natomiast jest ono nacechowane pejoratywnie, podobnie jak słowa „robol”, „psychol”, „Angol”.
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.2) futbalhuligano (piłka nożna)
- źródła:
- ↑ Słownik gwary miejskiej Poznania, pod red. M. Gruchmanowej i B. Walczaka, Wyd. Naukowe PWN, 1997
- ↑ Hasło „kibol” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Skąd się wzięła nazwa "kibol", polskieradio.pl
- ↑ Juliusz Kubel, Blubry Starego Marycha, Wydawnictwo "Rozrywka i Wiedza" Poznań 1996
- ↑ Jakub Noch, Polska krajem kiboli? Pełno ich w całej Europie, natemat.pl