jota

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Jotajottajotta-

jota (język polski)[edytuj]

J j
wielka i mała joty (1.1)
Ι ι
wielka i mała joty (1.2)
wymowa:
IPA[ˈjɔta], AS[i ̯ota]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. nazwa trzynastej litery alfabetu polskiego, j; zob. też j w Wikipedii
(1.2) jęz. nazwa dziewiątej litery alfabetu greckiego, ι; zob. też jota (litera) w Wikipedii
(1.3) jęz. spółgłoska półotwarta podniebienna dźwięczna; dźwięk zapisywany w języku polskim jotą (1.1); zob. też spółgłoska półotwarta podniebienna dźwięczna w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. jot
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jotacja ż, jotacyzm mrz
związki frazeologiczne:
co do jotyani na jotę
etymologia:
łac. iota < gr. ἰῶτα
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

jota (język baskijski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jot (nazwa litery j)[1]
(1.2) jota (taniec ludowy)[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: abezedeeefegehatxeijotakaeleemeeneeñeopekuerreeseteuuveuve bikoitzixai grekozeta
źródła:

jota (język hiszpański)[edytuj]

jota (1.3) aragonesa
wymowa:
IPA[ˈxo.ta]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jot (nazwa litery j)
(1.2) (zwykle w zdaniach przeczących) pot. nic
(1.3) jota (hiszpański taniec ludowy)
(1.4) (Ameryka Południowa) rodzaj sandała skórzanego lub zrobionego z włókien roślinnych[1][2]
(1.5) kulin. rodzaj zupy jarzynowej[3][1][4]
odmiana:
(1) lm jotas
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) no entender / saber / ver una jotanic nie rozumieć / wiedzieć / widzieć
synonimy:
(1.2) nada, pot. ni jota
(1.4) ojota, chancleta, sandalia
antonimy:
(1.2) todo
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.3) rzecz. jotero m, jotera ż
(1.4) rzecz. ojota ż
związki frazeologiczne:
(1.2) ni jotaani na jotę; ani be, ani me
etymologia:
(1.1-2) łac. iōta < gr. ἰῶτα (iota)
(1.3) daw. hiszp. xota < arab. Hiszp. *šáwtaskok < łac. saltāretańczyć[1]
(1.4) hiszp. ojota < qu. ushuta
(1.5) przypuszczalnie z celt.[4]
uwagi:
(1.1) zobacz też: abece • (che) • deeefegehacheijotakaele • (elle) • emeeneeñeopecuerre / ereeseteuuve / veuve doble / ve dobleequisi griega / yezeta
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jota” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ojota” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014.
  3. Stanisław Wawrzkowicz, Kazimierz Hiszpański, Podręczny słownik hiszpańsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1993, ISBN 83-214-0925-3, s. 461.
  4. 4,0 4,1 Hasło „jota” w: María Moliner, Diccionario de Uso del Español. Edición electrónica, Editorial Gredos, 2008.

jota (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. jota (litera alfabetu greckiego)[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jotácia ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „jota” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.