dziewiąty
Wygląd
dziewiąty (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [d͡ʑɛˈvʲjɔ̃ntɨ], AS: [ʒ́evʹi ̯õnty], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • i → j
- znaczenia:
przymiotnik odliczebnikowy[1]
- (1.1) od 9
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
rzeczownik, rodzaj żeński
- (3.1) dziewiąta: godzina dziewiąta
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dziewiąty dziewiąta dziewiąte dziewiąci dziewiąte dopełniacz dziewiątego dziewiątej dziewiątego dziewiątych celownik dziewiątemu dziewiątej dziewiątemu dziewiątym biernik dziewiątego dziewiąty dziewiątą dziewiąte dziewiątych dziewiąte narzędnik dziewiątym dziewiątą dziewiątym dziewiątymi miejscownik dziewiątym dziewiątej dziewiątym dziewiątych wołacz dziewiąty dziewiąta dziewiąte dziewiąci dziewiąte nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Urodziłem się dziewiątego (dnia) kwietnia.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) 9.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dziewiąta ż, dziewiątka ż
- przedr. dziewięcio-
- licz. dziewięcioro, dziewięć
- związki frazeologiczne:
- na dziewiątej
- uwagi:
- W klasycznej terminologii wyraz ten jest uznawany za liczebnik porządkowy[2], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) i nëntë
- angielski: (1.1) ninth
- arabski: (1.1) تَاسِع (tāsi`)
- baskijski: (1.1) bederatzigarren
- białoruski: (1.1) дзевя́ты
- bułgarski: (1.1) девѐти
- chiński standardowy: (1.1) 第九 (dìjiǔ)
- chorwacki: (1.1) dèveti
- czeski: (1.1) devátý
- dolnołużycki: (1.1) źewjety
- duński: (1.1) niende
- esperanto: (1.1) naŭa
- fiński: (1.1) yhdeksäs
- francuski: (1.1) neuvième
- gocki: (1.1) 𐌽𐌹𐌿𐌽𐌳𐌰
- górnołużycki: (1.1) dźewjaty
- hawajski: (1.1) iwa
- hiszpański: (1.1) noveno
- islandzki: (1.1) níundi
- jidysz: (1.1) נײַנטער
- jugorusiński: (1.1) дзевяти
- karpatorusiński: (1.1) девя́тый
- kaszubski: (1.1) dzewiąti
- kataloński: (1.1) novè
- kazachski: (1.1) тоғызыншы
- kirgiski: (1.1) тогузунчу
- litewski: (1.1) deviñtas
- łaciński: (1.1) nōnus
- łatgalski: (1.1) deveits
- łotewski: (1.1) devītais
- macedoński: (1.1) деветти
- niderlandzki: (1.1) negende
- niemiecki: (1.1) neunter
- nowogrecki: (1.1) ένατος
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- połabski: (1.1) div́ǫ̇tĕ
- portugalski: (1.1) neunte
- rosyjski: (1.1) девя́тый
- ruski: (1.1) девѧтый
- serbski: (1.1) дѐвети
- słowacki: (1.1) deviaty
- słoweński: (1.1) devéti
- staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) девѧтъ / ⰴⰵⰲⱔⱅⱏ (devętŭ)
- staroczeski: (1.1) devátý
- staroruski: (1.1) девѧтъ
- starosłowacki: (1.1) deviaty / deváty
- szwedzki: (1.1) nionde
- turecki: (1.1) dokuzuncu
- tybetański: (1.1) དགུ་པ (dgu pa)
- ukraiński: (1.1) дев'я́тий
- uzbecki: (1.1) toʻqqizinchi
- włoski: (1.1) nono
- żmudzki: (1.1) devīnts
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.