gusła

gusła (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɡuswa], AS: [gusu̯a] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) obrzędy towarzyszące praktykom magicznym

(1.2) przesądy, zabobony

odmiana:

(1.1-2) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	gusła
dopełniacz	guseł
celownik	gusłom
biernik	gusła
narzędnik	gusłami
miejscownik	gusłach
wołacz	gusła

przykłady:

(1.1) Nasze zwyczaje noworoczne wywodzą się więc bądź ze słowiańskich kultów agrarnych, bądź też ze zwyczajów rzymskich połączonych z gusłami uprawianymi niegdyś wszędzie dla zapewnienia sobie szczęścia i bogactwa.

(1.1) (…) bo to jest stolica heretyków ze wszystkiej Żmudzi, którzy tu pod osłoną Radziwiłłów bezpiecznie swoje gusła i praktyki zabobonne odprawiają.

(1.2) Różnego rodzaju przesądy, gusła i zabobony trwają w naszej kulturze od wieków.

(1.2) [...] lubo mam za bajki i gusła, że Polacy wierzyli mocno, iż między hajdamakami wielu się znajdowało charakterników, których się kule nie imały.

składnia:

kolokacje:

(1.1) czynić gusła

(1.1-2) wierzyć w gusła

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. guślarz m, guślarka ż, guślarstwo n

przym. guślarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

w potocznym języku gusła często utożsamiane są z samymi czarami, zaklęciami

tłumaczenia:

• wilamowski: gu̇sła

źródła: