zabobon
zabobon (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) przypisywanie mocy nadprzyrodzonej czemu lub komu
- (1.2) pot. niewłaściwe lub nieuzasadnione przekonanie o czym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zabobon zabobony dopełniacz zabobonu zabobonów celownik zabobonowi zabobonom biernik zabobon zabobony narzędnik zabobonem zabobonami miejscownik zabobonie zabobonach wołacz zabobonie zabobony
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zabobonność ż, zabobonnik mos, zabobonnica ż, zabobonnictwo n
- przym. zabobonny
- przysł. zabobonnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) bygeloof
- albański: (1.1) paragjykim
- angielski: (1.1) superstition
- arabski: (1.1) خرافة ż (kharafa)
- azerski: (1.1) xurafat
- baskijski: (1.1) sineskeria
- bułgarski: (1.1) суеверие n
- duński: (1.1) overtro w; (1.2) overtro w
- francuski: (1.1) superstition ż
- hiszpański: (1.1) superstición ż
- łaciński: (1.1) superstitio ż
- niemiecki: (1.1) Aberglaube m
- norweski (bokmål): (1.1) overtro m/ż, overtru m/ż; (1.2) overtro m/ż, overtru m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) overtru ż; (1.2) overtru ż
- słowacki: (1.1) povera ż
- szwedzki: (1.1) vidskepelse, vidskeplighet
- tajski: (1.1) ไสยศาสตร์
- turecki: (1.1) hurafe
- ukraiński: (1.1) забобон m
- walijski: (1.1) ofergoeliaeth, ofergoelion, ofergoeledd, ofergoel
- węgierski: (1.1) babona
- wietnamski: (1.1) điều mê tín
- włoski: (1.1) superstizione
- źródła: