pokolenie

pokolenie (język polski)

cztery pokolenia (1.3)

wymowa:

IPA: [ˌpɔkɔˈlɛ̃ɲɛ], AS: [pokolẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) grupa ludzi lub zwierząt będących mniej więcej w tym samym wieku

(1.2) grupa ludzi żyjących w tych samych czasach, będących świadkami podobnych wydarzeń

(1.3) członkowie rodziny, będący mniej więcej w tym samym wieku i pełniący te same funkcje (dziadkowie, rodzice, dzieci)

(1.4) okres czasu równy wiekowi ludzi w którym zazwyczaj mają dzieci

(1.5) bibl. plemię

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pokolenie	pokolenia
dopełniacz	pokolenia	pokoleń
celownik	pokoleniu	pokoleniom
biernik	pokolenie	pokolenia
narzędnik	pokoleniem	pokoleniami
miejscownik	pokoleniu	pokoleniach
wołacz	pokolenie	pokolenia

przykłady:

(1.1) Naszą nadzieją i szansą na dalszy rozwój jest otwarte i dobrze wykształcone młode pokolenie.

(1.3) Na ostatnim zjeździe rodzinnym spotkały się cztery pokolenia Kowalskich i Nowaków.

(1.4) Trzy pokolenia temu nie było komputerów.

(1.5) Od dwunastu synów Jakuba wywodzi się dwanaście pokoleń Izraela.

(1.5) W wyniku podziału Sychem dostało się pokoleniu Efraima.

składnia:

kolokacje:

(1.1) młode / stare pokolenie • przyszłe / kolejne pokolenie

(1.2) pokolenie Kolumbów • pokolenie '68 • pokolenie literackie • pokolenie JP2

synonimy:

(1.1) generacja

(1.5) plemię

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pokoleniowość n

przym. pokoleniowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) generation; (1.2) generation; (1.3) generation
• arabski: (1.1) ذرية ż
• białoruski: (1.1) пакаленне n; (1.2) пакаленне n; (1.3) пакаленне n
• esperanto: (1.1) generacio
• francuski: (1.1) génération ż; (1.2) génération ż; (1.3) génération ż
• ukraiński: (1.1) покоління n; (1.2) покоління n; (1.3) покоління n

źródła: