wynik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wynik (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈvɨ̃ɲik], AS[vńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rezultat, skutek
(1.2) mat. rezultat działań algebraicznych (dodawania, odejmowania, mnożenia, dzielenia)
(1.3) sport. stan spotkania/meczu
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Tylko 7 jest wynikiem tego działania.
(1.3) Jaki jest wynik? Nadal remis 0:0?
(1.3) Pijany komentator przegapił bramkę dla Polski i do końca pierwszej połowy meczu podawał zły wynik.
składnia:
kolokacje:
(1.1-3) podawać wynik
(1.1-2) być wynikiem
(1.1) w wynikukorzystny / dobry / zły / nieprawidłowy wynik
(1.3) wynik meczu
synonimy:
(1.1) efekt, rezultat, skutek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wynikanie n
czas. wynikać ndk., wyniknąć dk.
przym. wynikowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: