piękny

piękny (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈpʲjɛ̃ŋknɨ], AS: [pʹi ̯ẽŋkny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j 

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, którego cechuje piękno: bardzo ładny, wzbudzający zachwyt

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	piękny		piękna	piękne	piękni	piękne
dopełniacz	pięknego		pięknej	pięknego	pięknych
celownik	pięknemu		pięknej	pięknemu	pięknym
biernik	pięknego	piękny	piękną	piękne	pięknych	piękne
narzędnik	pięknym		piękną	pięknym	pięknymi
miejscownik	pięknym		pięknej	pięknym	pięknych
wołacz	piękny		piękna	piękne	piękni	piękne
stopień wyższy piękniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik piękniejszy piękniejsza piękniejsze piękniejsi piękniejsze dopełniacz piękniejszego piękniejszej piękniejszego piękniejszych celownik piękniejszemu piękniejszej piękniejszemu piękniejszym biernik piękniejszego piękniejszy piękniejszą piękniejsze piękniejszych piękniejsze narzędnik piękniejszym piękniejszą piękniejszym piękniejszymi miejscownik piękniejszym piękniejszej piękniejszym piękniejszych wołacz piękniejszy piękniejsza piękniejsze piękniejsi piękniejsze
stopień najwyższy najpiękniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najpiękniejszy najpiękniejsza najpiękniejsze najpiękniejsi najpiękniejsze dopełniacz najpiękniejszego najpiękniejszej najpiękniejszego najpiękniejszych celownik najpiękniejszemu najpiękniejszej najpiękniejszemu najpiękniejszym biernik najpiękniejszego najpiękniejszy najpiękniejszą najpiękniejsze najpiękniejszych najpiękniejsze narzędnik najpiękniejszym najpiękniejszą najpiękniejszym najpiękniejszymi miejscownik najpiękniejszym najpiękniejszej najpiękniejszym najpiękniejszych wołacz najpiękniejszy najpiękniejsza najpiękniejsze najpiękniejsi najpiękniejsze

przykłady:

(1.1) Krajobraz jest piękny.

(1.1) To najpiękniejszy prezent, jaki dostałam.

(1.1) Ona jest taka piękna!

składnia:

kolokacje:

(1.1) piękny kwiat / obraz / budynek / utwór / koń / czyn / … • piękna kobieta / postawa / … • piękne zwierzę / zachowanie / …

synonimy:

(1.1) ładny, atrakcyjny, wspaniały, śliczny, boski, uroczy

antonimy:

(1.1) paskudny, ohydny, odrażający, brzydki

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. piękno n, piękność ż, piękniś m, pięknisia ż

czas. pięknieć ndk.

przym. piękniutki, przepiękny

przysł. pięknie, przepięknie

związki frazeologiczne:

odpłacić pięknym za nadobne / odpłacać pięknym za nadobne • piękny jak sen • płeć piękna • sztuki piękne • piękne oczy zwodzą, piękne słówka mamią

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) bukur
• amharski: (1.1) ቆንጆ
• angielski: (1.1) beautiful
• arabski: (1.1) جميل ,وسيم ,صبيح
• aramejski: (1.1) ܫܦܝܪܐ
• baskijski: (1.1) eder
• białoruski: (1.1) прыгожы
• chorwacki: (1.1) lijep
• duński: (1.1) smuk, pæn
• esperanto: (1.1) bela
• fiński: (1.1) kaunis
• francuski: (1.1) beau
• hawajski: (1.1) nani, uʻi, maikaʻi
• hebrajski: (1.1) יַפֶה
• hiszpański: (1.1) bello
• holenderski: (1.1) mooi
• islandzki: (1.1) fallegur, fagur
• japoński: (1.1) 美しい (うつくしい, utsukushii)
• jidysz: (1.1) שיין (szejn)
• kazachski: (1.1) әдемі, сұлу
• litewski: (1.1) gražus, dailus
• łaciński: (1.1) bellus
• łotewski: (1.1) daiļš
• niemiecki: (1.1) schön
• nowogrecki: (1.1) όμορφος
• ormiański: (1.1) գեղեցիկ
• pali: (1.1) kalyāṇa
• rosyjski: (1.1) красивый
• sanskryt: (1.1) रूप्य, शोभित, दिव्य
• słowacki: (1.1) pekný
• staroegipski: (1.1) (nfr); (ʿn)
• szwedzki: (1.1) vacker, skön, fager
• tahitański: (1.1) nehenehe
• tok pisin: (1.1) naispela
• turecki: (1.1) güzel
• tybetański: (1.1) སྙིང་རྗེ་པོ
• ukraiński: (1.1) гарний, красивий
• wilamowski: (1.1) śyjn

źródła: