przepiękny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przepiękny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pʃɛˈpʲjɛ̃ŋknɨ], AS[pšepʹi ̯ŋkny], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ę i → j  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niezwykle, wyjątkowo piękny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zofia jest przepiękną dziewczyną o słodkim uśmiechu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) prześliczny, piękny
antonimy:
(1.1) paskudny, brzydki
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. piękny
przysł. pięknie, przepięknie
rzecz. piękno n, piękność ż
czas. upiększać, upiększyć
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. prze- + piękny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: