wieczerzać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wieczerzać (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) przest. (dziś książk., czasem też podn.) spożywać wieczerzę
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Po chwili dwaj górale siedli przy stole i zaczęli w spokoju wieczerzać[1].
(1.1) Oto stoję u drzwi i kołaczę: // jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, // wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, // a on ze Mną[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) jeść
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wieczorynka ż, wieczerza ż, wieczerzadlnia ż, wieczór mrz, Wieczernik mrz, wieczernik mrz
przysł. wieczór
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ewa Białołęcka, Piołun i miód Kroniki Drugiego Kręgu Księga III, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Apokalipsa św. Jana, rozdział 3., werset 20., Biblia Tysiąclecia.