emocjonalność

emocjonalność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co jest emocjonalne

(1.2) skłonność do wzruszeń, do emocji

(1.3) sfera uczuciowa / emocjonalna, ogół emocji

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	emocjonalność
dopełniacz	emocjonalności
celownik	emocjonalności
biernik	emocjonalność
narzędnik	emocjonalnością
miejscownik	emocjonalności
wołacz	emocjonalności

przykłady:

(1.2) Teoretycy feminizmu i specjaliści od twórczości kobiecej jako cechy typowe dla damskiej wyobraźni wymieniają - właśnie obok społecznej wrażliwości - emocjonalność, skłonność do ironii i przekory, a także swoiście rozumianą biologiczność.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. emocja ż

przym. emocjonalny

przysł. emocjonalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) emotionality
• francuski: (1.1) émotivité ż, sensibilité ż
• hiszpański: (1.1) emocionalidad ż; (1.2) emocionalidad ż, afectividad ż
• kaszubski: (1.1) emòcjonalnosc ż
• niemiecki: (1.1) Emotionalität ż
• włoski: (1.1) emotività ż

źródła: