przebodźcowanie

przebodźcowanie (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od przebodźcować

(1.2) uczucie obciążenia psychicznego spowodowane nadmiarem bodźców

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	przebodźcowanie
dopełniacz	przebodźcowania
celownik	przebodźcowaniu
biernik	przebodźcowanie
narzędnik	przebodźcowaniem
miejscownik	przebodźcowaniu
wołacz	przebodźcowanie

przykłady:

(1.1) Jej naturalną bronią przed przebodźcowaniem (a zatem i zmęczeniem) jest obniżanie aktywności w różnych sytuacjach życiowych i osiąganie w ten sposób optymalnego poziomu pobudzenia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bodziec m

czas. przebodźcować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) overstimulation

źródła: