zatem

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zatem (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈzatɛ̃m], AS[zatẽm], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

spójnik

(1.1) książk. spójnik przyłączający wniosek z twierdzenia podanego w zdaniu przed nim. Czasami w połączeniu z a: a zatem.
(1.2) książk. w połączeniu ze słowem a (a zatem): spójnik przyłączający wyrażenie podające w odmienny sposób informację zawartą w zdaniu przed nim

partykuła

(2.1) książk. w połączeniu ze słowem a (a zatem): partykuła wprowadzająca nawiązanie do bieżącej sytuacji lub kontekstu rozmowy
odmiana:
przykłady:
(1.1) Jesteś chory, zatem nigdzie nie pojedziesz.
(1.1) Wtedy przyjąwszy mnie Pelej wojownik do zamku swojego, z wszelkiem staraniem wychował i twoim być druhem rozkazał. Zatem i kości nasze niech leżą w dzbanie tym samym. (Homer: Iliada, Pieśń XXIII)
(1.2) Spotkanie jest w środę, a zatem jutro.
(2.1) Mamy do ciebie sprawę. – A zatem usiądźmy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) a zatem, więc, a więc, toteż
(1.2) czyli, to znaczy, innymi słowy, a więc
(2.1) więc, a więc
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: