patefon

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

patefon (język polski)[edytuj]

patefon (1.1)
wymowa:
IPA[paˈtɛfɔ̃n], AS[patefõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. wczesny typ gramofonu o napędzie mechanicznym; zob. też patefon w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Odtwarzanie w patefonie odbywało się od środka płyty przy użyciu niewymiennej kulki.[1]
(1.1) Wcześniej ruchomym obrazkom towarzyszyła muzyka grana na żywo lub z patefonu.[2]
(1.1) Na patefonie zdarta płyta do obrzydzenia gra mazurki[3]
składnia:
kolokacje:
(1.1) nakręcać patefon
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. patefonowy
rzecz. patefonik mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) od nazwiska wynalazców braci Emila i Charlesa Pathé + pol. -fon
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. hasło Patefon w Wikipedii
  2. G. Brzozowicz, F. Łobodziński, 100 płyt, które wstrząsnęły światem. Kronika czasów popkultury, Iskry, 2000, ISBN 83-207-1647-0
  3. Związek Literatów Polskich. Oddział w Łodzi. Osnowa, Wydania 7-12, str. 37, Wydawn. Łódzkie, 1963