pagór

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pagór (język polski)[edytuj]

pagóry (1.2) mrozowe
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zgrub. od: pagórek
(1.2) geogr. wyniosłość typu pagórkowatego o wysokości względnej do 100 m; zob. też pagór w Wikipedii
(1.3) przen. stos lub wybrzuszenie
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Wierzchołki pagórów zazwyczaj okrągłe[1].
(1.3) W samym środku podwórka wyrósł pagór gratów i starych szmat.
składnia:
(1.3) pagór + D.
kolokacje:
(1.2) bazaltowy / łagodny / lesisty / niewysoki / piaszczysty / skalisty / stromy / twardzielcowy pagór • pagór kemowy / lodowy / morenowy / mrozowy / torfowcowy / wydmowystok / zbocze / szczyt pagóra • Pagóry Chełmskie • Pagóry Jaworznickie
(1.3) pagór śmieci • pagóry kołdry
synonimy:
(1.2) górka, pagórek, wzgórek, wzgórze
(1.3) góra, pagórek, sterta
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) wzniesienie
hiponimy:
(1.2) kem
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pagóreczek mrz, pagórek mrz, pagórkowatość ż, prapagórek mrz
przym. pagórkowy, pagórkowaty, górski, górniczy
przysł. pagórkowato, góra
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *pagorъ
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „Pagór” w polskiej Wikipedii