półprzytomny
półprzytomny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik półprzytomny półprzytomna półprzytomne półprzytomni półprzytomne dopełniacz półprzytomnego półprzytomnej półprzytomnego półprzytomnych celownik półprzytomnemu półprzytomnej półprzytomnemu półprzytomnym biernik półprzytomnego półprzytomny półprzytomną półprzytomne półprzytomnych półprzytomne narzędnik półprzytomnym półprzytomną półprzytomnym półprzytomnymi miejscownik półprzytomnym półprzytomnej półprzytomnym półprzytomnych wołacz półprzytomny półprzytomna półprzytomne półprzytomni półprzytomne
- przykłady:
- (1.1) Po wielu godzinach szukania, o późnym zmroku znaleziono półprzytomną Lizię w najdalszym zakątku, wtuloną w gęste krzewy[1].
- (1.1) Pierwszą opowieść zaczął, kiedy zafrasowany i półprzytomny Robert daremnie szukał po kieszeniach klucza od willi[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) półprzytomne spojrzenie
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) przytomny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. półprzytomność ż
- przysł. półprzytomnie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Krystyna Kolińska, Orzeszkowa, złote ptaki i terroryści, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Roman Bratny, Kolumbowie — rocznik 20, 1977, Narodowy Korpus Języka Polskiego.