półprzytomność
półprzytomność (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co półprzytomne, niezupełnie przytomne
- (1.2) cecha tych, którzy są półprzytomni, niezupełnie przytomni
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik półprzytomność półprzytomności dopełniacz półprzytomności półprzytomności celownik półprzytomności półprzytomnościom biernik półprzytomność półprzytomności narzędnik półprzytomnością półprzytomnościami miejscownik półprzytomności półprzytomnościach wołacz półprzytomności półprzytomności
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) półprzytomność + D.
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1-2) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. półprzytomny
- przysł. półprzytomnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. półprzytomny + -ość
- uwagi:
- Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „półprzytomność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
