odpad
odpad (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pozostałość po zużyciu czegoś lub resztka jakiegoś surowca odrzucana przy produkcji (najczęściej w liczbie mnogiej); zob. też odpady w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik odpad odpady dopełniacz odpadu odpadów celownik odpadowi odpadom biernik odpad odpady narzędnik odpadem odpadami miejscownik odpadzie odpadach wołacz odpadzie odpady
- przykłady:
- (1.1) Niektóre firmy produkują biopaliwo z odpadów po produkcji kukurydzy.
- (1.1) W tej fabryce podczas produkcji ubocznej odpady obróbki drewna są wykorzystywane jako surowiec do płyt wiórowych.
- (1.1) Kiedyś ponowne wykorzystywanie odpadów uważano za coś śmiesznego.
- (1.1) Jednym z największych problemów współczesnej energetyki jądrowej jest utylizacja odpadów promieniotwórczych.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) odpad promieniotwórczy • odpad segregowany / sortowany • odpad mieszany / zmieszany
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) waste, refuse, offal lm
- arabski: (1.1) سقط
- baskijski: (1.1) hondakin
- czeski: (1.1) odpad m
- duński: (1.1) affald n
- esperanto: (1.1) restaĵo, forfalaĵo
- niemiecki: (1.1) Abfall m
- norweski (bokmål): (1.1) avfall n
- norweski (nynorsk): (1.1) avfall n
- rosyjski: (1.1) отхо́д m
- szwedzki: (1.1) avfall n
- ukraiński: (1.1) відхо́ди lm
- źródła:
odpad (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik odpad odpady dopełniacz odpadu odpadů celownik odpadu odpadům biernik odpad odpady wołacz odpade odpady miejscownik odpadu odpadech narzędnik odpadem odpady
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: