kukurydza

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kukurydza (język polski)[edytuj]

kukurydza (1.1)
kukurydze (1.2)
kukurydza (1.3)
wymowa:
?/i, IPA[ˌkukuˈrɨʣ̑a], AS[kukuryʒa], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. roln. Zea L.[1], rodzaj roślin zbożowych z rodziny wiechlinowatych; zob. też kukurydza w Wikipedii
(1.2) kulin. kolba kukurydzy (1.1)
(1.3) kulin. ziarno kukurydzy (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
(1.3) blm,
przykłady:
(1.1) Najwcześniej kukurydza była uprawiana w Meksyku.
(1.2) Od ulicznego sprzedawcy można było kupić kukurydzę, po 5 złotych za sztukę.
(1.3) Dziadek pod wieczór sypnął kurom kukurydzy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) peryfr. złoto Ameryki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kukurydzianka ż, kukuruźnik m, kukurydzowe nmos
przym. kukurydziany, kukurydzowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
ukr. кукуру́дза < tur. kukuruz[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Zea” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.