nowożytność
nowożytność (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. okres w dziejach ludzkości następujący po średniowieczu; zob. też nowożytność w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nowożytność nowożytności dopełniacz nowożytności nowożytności celownik nowożytności nowożytnościom biernik nowożytność nowożytności narzędnik nowożytnością nowożytnościami miejscownik nowożytności nowożytnościach wołacz nowożytności nowożytności
- przykłady:
- (1.1) Podział na starożytność, średniowiecze i nowożytność znajduje zastosowanie przede wszystkim w historii Europy, choć jest wykorzystywany także w badaniach nad krajami pozaeuropejskimi, szczególnie w opracowaniach syntetycznych.[1]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) starożytność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nowożytnik mos
- przym. nowożytny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) early modern period
- baskijski: (1.1) Aro Modernoa
- francuski: (1.1) époque moderne ż
- hiszpański: (1.1) Edad Moderna ż
- kaszubski: (1.1) nowòżëtnosc ż, terôczasnosc ż
- portugalski: (1.1) Idade Moderna ż, Modernidade ż
- włoski: (1.1) storia moderna ż
- źródła: