larendogra
larendogra (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) daw. kosmet. woda toaletowa o zapachu rozmarynu albo lawendy, szczególnie popularna w XVII-XVIII wieku[1][2]; zob. też larendogra w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik larendogra larendogry dopełniacz larendogry larendogr celownik larendogrze larendogrom biernik larendogrę larendogry narzędnik larendogrą larendogrami miejscownik larendogrze larendograch wołacz larendogro larendogry
- przykłady:
- (1.1) Poruszyła się żywo i chwyciwszy ze stołu flaszeczkę larendogry, przyłożyła ją do twarzy, aby orzeźwiającym jej zapachem odetchnąć[3].
- (1.1) Stara sługa księżnej (…) dobyła flaszki z larendogrą i oblewać ją poczęła a trzeźwić[4].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) woda węgierska, wódka rozmarynowa
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) woda kwiatowa, woda toaletowa; woda trzeźwiąca / orzeźwiająca
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- fonet. franc. la reine d'Hongrie < l'eau de la reine d'Hongrie → woda węgierskiej królowej
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Hungary water
- francuski: (1.1) eau de Hongrie
- hiszpański: (1.1) agua de Hungría
- węgierski: (1.1) királynévíz, magyar víz
- źródła:
- ↑ Słownik wyrazów obcych PWN, Warszawa 1991, s. 493.
- ↑
Hasło „larendogra” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ J.I. Kraszewski, Król Piast, Warszawa 1973, s. 169.
- ↑ J.I. Kraszewski, Za Sasów, Warszawa 1991, s. 201.
