koronować

koronować (język polski)

biskup koronuje (1.1) króla

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. ukoronować)

(1.1) polit. przekazywać uroczyście najwyższą władzę poprzez nakładanie korony na głowę przyszłego panującego

(1.2) pot. wkładać komuś diadem, koronę albo wieniec na znak jego zwycięstwa

(1.3) przen. stanowić górną część czegoś

czasownik zwrotny koronować się (dk. ukoronować się)

(2.1) stawać się władcą poprzez akt koronacji

(2.2) zostać wyróżnionym lub wyróżniać się

odmiana:

(1.1-3) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		koronować
czas teraźniejszy		koronuję	koronujesz	koronuje	koronujemy	koronujecie	koronują
czas przeszły	m	koronowałem	koronowałeś	koronował	koronowaliśmy	koronowaliście	koronowali
	ż	koronowałam	koronowałaś	koronowała	koronowałyśmy	koronowałyście	koronowały
	n	koronowałom	koronowałoś	koronowało
tryb rozkazujący		niech koronuję	koronuj	niech koronuje	koronujmy	koronujcie	niech koronują
pozostałe formy czas przyszły m będę koronował, będę koronować będziesz koronował, będziesz koronować będzie koronował, będzie koronować będziemy koronowali, będziemy koronować będziecie koronowali, będziecie koronować będą koronowali, będą koronować ż będę koronowała, będę koronować będziesz koronowała, będziesz koronować będzie koronowała, będzie koronować będziemy koronowały, będziemy koronować będziecie koronowały, będziecie koronować będą koronowały, będą koronować n będę koronowało, będę koronować będziesz koronowało, będziesz koronować będzie koronowało, będzie koronować czas zaprzeszły m koronowałem był koronowałeś był koronował był koronowaliśmy byli koronowaliście byli koronowali byli ż koronowałam była koronowałaś była koronowała była koronowałyśmy były koronowałyście były koronowały były n koronowałom było koronowałoś było koronowało było forma bezosobowa czasu przeszłego koronowano tryb przypuszczający m koronowałbym, byłbym koronował koronowałbyś, byłbyś koronował koronowałby, byłby koronował koronowalibyśmy, bylibyśmy koronowali koronowalibyście, bylibyście koronowali koronowaliby, byliby koronowali ż koronowałabym, byłabym koronowała koronowałabyś, byłabyś koronowała koronowałaby, byłaby koronowała koronowałybyśmy, byłybyśmy koronowały koronowałybyście, byłybyście koronowały koronowałyby, byłyby koronowały n koronowałobym, byłobym koronowało koronowałobyś, byłobyś koronowało koronowałoby, byłoby koronowało imiesłów przymiotnikowy czynny m koronujący, niekoronujący ż koronująca, niekoronująca koronujące, niekoronujące n koronujące, niekoronujące imiesłów przymiotnikowy bierny m koronowany, niekoronowany koronowani, niekoronowani ż koronowana, niekoronowana koronowane, niekoronowane n koronowane, niekoronowane imiesłów przysłówkowy współczesny koronując, nie koronując rzeczownik odczasownikowy koronowanie, niekoronowanie

(2.1-2) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		koronować się
czas teraźniejszy		koronuję się	koronujesz się	koronuje się	koronujemy się	koronujecie się	koronują się
czas przeszły	m	koronowałem się	koronowałeś się	koronował się	koronowaliśmy się	koronowaliście się	koronowali się
	ż	koronowałam się	koronowałaś się	koronowała się	koronowałyśmy się	koronowałyście się	koronowały się
	n	koronowałom się	koronowałoś się	koronowało się
tryb rozkazujący		niech się koronuję	koronuj się	niech się koronuje	koronujmy się	koronujcie się	niech się koronują
pozostałe formy czas przyszły m będę się koronował, będę się koronować będziesz się koronował, będziesz się koronować będzie się koronował, będzie się koronować będziemy się koronowali, będziemy się koronować będziecie się koronowali, będziecie się koronować będą się koronowali, będą się koronować ż będę się koronowała, będę się koronować będziesz się koronowała, będziesz się koronować będzie się koronowała, będzie się koronować będziemy się koronowały, będziemy się koronować będziecie się koronowały, będziecie się koronować będą się koronowały, będą się koronować n będę się koronowało, będę się koronować będziesz się koronowało, będziesz się koronować będzie się koronowało, będzie się koronować czas zaprzeszły m koronowałem się był koronowałeś się był koronował się był koronowaliśmy się byli koronowaliście się byli koronowali się byli ż koronowałam się była koronowałaś się była koronowała się była koronowałyśmy się były koronowałyście się były koronowały się były n koronowałom się było koronowałoś się było koronowało się było forma bezosobowa czasu przeszłego koronowano się tryb przypuszczający m koronowałbym się, byłbym się koronował koronowałbyś się, byłbyś się koronował koronowałby się, byłby się koronował koronowalibyśmy się, bylibyśmy się koronowali koronowalibyście się, bylibyście się koronowali koronowaliby się, byliby się koronowali ż koronowałabym się, byłabym się koronowała koronowałabyś się, byłabyś się koronowała koronowałaby się, byłaby się koronowała koronowałybyśmy się, byłybyśmy się koronowały koronowałybyście się, byłybyście się koronowały koronowałyby się, byłyby się koronowały n koronowałobym się, byłobym się koronowało koronowałobyś się, byłobyś się koronowało koronowałoby się, byłoby się koronowało imiesłów przymiotnikowy czynny m koronujący się, niekoronujący się ż koronująca się, niekoronująca się koronujące się, niekoronujące się n koronujące się, niekoronujące się imiesłów przysłówkowy współczesny koronując się, nie koronując się rzeczownik odczasownikowy koronowanie się, niekoronowanie się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) koronowana głowa

synonimy:

(1.3) wieńczyć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ukoronować

rzecz. korona ż, koronacja ż, koronka ż, koruna ż, koronowanie n

przym. koronny, koronacyjny, koroniasty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) crown; (2.1) be crowned
• baskijski: (1.1) koroatu; (2.1) koroatu
• bułgarski: (1.1) коронясвам; (2.1) коронясвам се
• duński: (1.1) krone; (1.2) krone; (1.3) krone
• esperanto: (1.1) kroni; (1.3) kroni; (2.1) esti kronita, kroniĝi
• francuski: (1.1) couronner; (2.1) se faire couronner
• hiszpański: (1.1) coronar; (2.1) coronarse
• kataloński: (1.1) coronar
• niemiecki: (1.1) krönen; (2.1) sich krönen lassen
• wilamowski: (1.1) korünowȧn; (1.2) korünowȧn; (1.3) korünowȧn
• włoski: (1.1) incoronare; (1.3) coronare

źródła: