czwartak

czwartak (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈʧ̑fartak], AS: [čfartak], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. żołnierz czwartego pułku piechoty Królestwa Polskiego biorącego udział w walce o Arsenał w czasie powstania listopadowego; zob. też 4 Pułk Piechoty Liniowej (Królestwo Kongresowe) w Wikipedii

(1.2) pot. hist. żołnierz oddziału szturmowego Gwardii Ludowej, a następnie Armiii Ludowej, noszącego imię Czwartaków (1.1); zob. też Batalion im. Czwartaków w Wikipedii

(1.3) środ. uczn. uczeń czwartej klasy, zwłaszcza szkoły podstawowej, rzadziej szkoły średniej

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) pot. czwarte piętro

(2.2) daw. kwartnik (moneta)

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czwartak	czwartacy
dopełniacz	czwartaka	czwartaków
celownik	czwartakowi	czwartakom
biernik	czwartaka	czwartaków
narzędnik	czwartakiem	czwartakami
miejscownik	czwartaku	czwartakach
wołacz	czwartaku	czwartacy
depr. M. i W. lm: (te) czwartaki

(2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czwartak	czwartaki
dopełniacz	czwartaka	czwartaków
celownik	czwartakowi	czwartakom
biernik	czwartak	czwartaki
narzędnik	czwartakiem	czwartakami
miejscownik	czwartaku	czwartakach
wołacz	czwartaku	czwartaki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cztery n, czwartek mrz, czwórka ż

przym. czwarty, czwórkowy

licz. cztery, czworo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. czwarty + -ak

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: