pułk

pułk (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wojsk. duża jednostka wojskowa większa od batalionu i mniejsza od brygady lub dywizji; zob. też pułk w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pułk	pułki
dopełniacz	pułku	pułków
celownik	pułkowi	pułkom
biernik	pułk	pułki
narzędnik	pułkiem	pułkami
miejscownik	pułku	pułkach
wołacz	pułku	pułki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) oddział

hiponimy:

(1.1) regiment

holonimy:

(1.1) brygada

meronimy:

(1.1) batalion, dywizjon, szwadron

wyrazy pokrewne:

rzecz. pułkownik m, pułkownikowa ż, pułkownikostwo n, pułkownikówna ż

przym. pułkownikowski, pułkowy

czas. pułkownikować, pułkowniczyć

związki frazeologiczne:

etymologia:

od prasł. *plkъ lub prasł. *pъlkъ → grupa ludzi

por. czes. pluk, ros. полк (polk), słc. pluk, słń. polk i ukr. полк (polk)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) regiment
• arabski: (1.1) فوج m
• białoruski: (1.1) полк m
• bułgarski: (1.1) полк m
• czeski: (1.1) pluk m
• esperanto: (1.1) regimento
• francuski: (1.1) régiment m
• interlingua: (1.1) regimento
• japoński: (1.1) 連隊 (れんたい, rentai)
• litewski: (1.1) pulkas m
• niemiecki: (1.1) Regiment n
• nowogrecki: (1.1) σύνταγμα n
• rosyjski: (1.1) полк m
• słowacki: (1.1) pluk m
• słoweński: (1.1) polk m
• ukraiński: (1.1) полк m

źródła: