bohemistyka
bohemistyka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌbɔxɛ̃ˈmʲistɨka], AS: [boχẽmʹistyka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. na 3 syl.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nauk. nauka o języku, literaturze, kulturze i historii czeskiej; zob. też bohemistyka w Wikipedii
- (1.2) kierunek na uniwersytecie obejmujący studia w tej dziedzinie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bohemistyka bohemistyki dopełniacz bohemistyki bohemistyk celownik bohemistyce bohemistykom biernik bohemistykę bohemistyki narzędnik bohemistyką bohemistykami miejscownik bohemistyce bohemistykach wołacz bohemistyko bohemistyki
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) slawistyka
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bohema ż, bohemista m, bohemistka ż, bohemizm m, Bohemia ż, bohemistyczność ż
- czas. bohemizować ndk., bohemizować się ndk.
- przym. bohemistyczny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) багемістыка ż
- czeski: (1.1) bohemistika ż; (1.2) bohemistika ż
- karpatorusiński: (1.1) богемістіка ż
- rosyjski: (1.1) богемистика ż
- słowacki: (1.1) bohemistika ż; (1.2) bohemistika ż
- źródła:
- ↑ Hasło „bohemistyka” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.