Satyr
Satyr (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Satyr Satyrowie dopełniacz Satyra Satyrów celownik Satyrowi Satyrom biernik Satyra Satyrów narzędnik Satyrem Satyrami miejscownik Satyrze Satyrach wołacz Satyrze Satyrowie depr. M. i W. lm: (te) Satyry
- przykłady:
- (1.1) Wspomnienie liturgiczne świętego Satyra obchodzone jest 7 marca.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Satyr • brat / kuzyn / wujek / dziadek Satyr • mężczyzna imieniem (o imieniu) Satyr • święty / błogosławiony Satyr • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Satyr • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Satyr • otrzymać / dostać / przybrać imię Satyr • dzień imienin / imieniny Satyra • na Satyra (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 607.