satyr
satyr (język polski)[edytuj]
_(fragment)_-_Google_Art_Project.jpg)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mit. gr. grecki bożek płodności o koźlich nogach; zob. też satyrowie w Wikipedii
- (1.2) przen. rozpustny mężczyzna
rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik satyr satyrowie dopełniacz satyra satyrów celownik satyrowi satyrom biernik satyra satyrów narzędnik satyrem satyrami miejscownik satyrze satyrach wołacz satyrze satyrowie depr. M. i W. lm: (te) satyry[1]
- przykłady:
- (1.1) Jako uczestnicy orszaku dionizyjskiego satyrowie, tak jak Dionizos, uwielbiali muzykę, wino, taniec i rozkosz…[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) lubieżnik, rozpustnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. satyrowy, satyryczny
- rzecz. satyra ż
- przysł. satyrycznie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) satyr; (1.2) satyr
- bułgarski: (1.1) сатир (satir) m
- fiński: (1.1) satyyri
- francuski: (1.1) satyre m; (1.2) satyre m
- galicyjski: (1.1) sátiro m
- hiszpański: (1.1) sátiro m; (1.2) sátiro m
- kaszubski: (1.1) satir m
- kataloński: (1.1) sàtir m
- łaciński: (1.1) satyrus m
- niemiecki: (1.1) Satyr m; (1.2) Satyr m
- nowogrecki: (1.1) σάτυρος m
- portugalski: (1.1) sátiro m
- rosyjski: (1.1) сатир (satír) m
- słowacki: (1.1) satyr m
- starogrecki: (1.1) σάτυρος (sáturos) m
- szwedzki: (1.1) satyr w
- turecki: (1.1) satir
- włoski: (1.1) satiro m; (1.2) satiro m
- źródła:
- ↑
Hasło „satyr” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ z Wikipedii
satyr (język angielski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
satyr (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik satyr satyrové / satyři dopełniacz satyra satyrů celownik satyrovi / satyru satyrům biernik satyra satyry wołacz satyre satyrové / satyři miejscownik satyrovi / satyru satyrech narzędnik satyrem satyry
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
satyr (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik satyr satyrovia dopełniacz satyra satyrov celownik satyrovi satyrom biernik satyra satyrov miejscownik satyrovi satyroch narzędnik satyrom satyrmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „satyr” w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.