święty spokój

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

święty spokój (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spokój, wolność od kłopotów, odpoczęcie od czegoś, odetchnięcie
odmiana:
(1.1) związek zgody;
przykłady:
(1.1) Czyż nie było już, psiakrew, w tej ziemicy nieszczęsnej zakątka, gdzie stary człowiek mógłby zażyć trochę świętego spokoju?[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
dać święty spokójdla świętego spokojumieć święty spokój
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maciej Wierzbiński, Szalony rok: powieść historyczna z roku 1848, str. 344