łajdactwo

łajdactwo (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) nieetyczne prowadzenie się, postępowanie

(1.2) pot. obraź. ogół łajdaków

(1.3) pot. nieetyczny postępek

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łajdactwo	łajdactwa
dopełniacz	łajdactwa	łajdactw
celownik	łajdactwu	łajdactwom
biernik	łajdactwo	łajdactwa
narzędnik	łajdactwem	łajdactwami
miejscownik	łajdactwie	łajdactwach
wołacz	łajdactwo	łajdactwa

przykłady:

(1.1) Takiej tępoty, połączonej z niekompetencją, bezinteresownym szkodnictwem lub zawiścią, zakłamaniem i zwykłym łajdactwem dawno nie widziałem.

(1.2) Na miłość boską, niech lokaje odgonią całe to łajdactwo sprzed bramy!

(1.3) Wszystko obmyślałem i ręczę panu, że się powiedzie! — mówił spokojnie Moryc, popierając swoje wywody szeregiem cyfr i rozmaitych podstępów, łajdactw, oszustw, któremi chciał zabić Borowieckiego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zwyczajne łajdactwo • granice łajdactwa

(1.3) drobne / prawdziwe łajdactwo • popełnić łajdactwo

synonimy:

(1.1) gałganiarstwo, występek, niegodziwość

(1.2) hołota, hałastra, szelmostwo, zgraja

(1.3) bezeceństwo, gałgaństwo, podłość

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łajdak mos, łajdaczek mos, łajdus mos, łajdaczyna mos, łajdusostwo n, łajdaczenie się n, łajdaczka ż, łajdaczyna ż

czas. łajdaczyć się ndk., przełajdaczyć dk.

przym. łajdaczy, łajdacki

przysł. łajdacko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. łajdak + -ctwo

uwagi:

(1.1) (1.2) zwykle w lp

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) roguery, skullduggery, blackguardry
• włoski: (1.3) mascalzonata ż

źródła: