Przejdź do zawartości

łajdactwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

łajdactwo (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) nieetyczne prowadzenie się, postępowanie
(1.2) pot. obraź. ogół łajdaków
(1.3) pot. nieetyczny postępek
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Takiej tępoty, połączonej z niekompetencją, bezinteresownym szkodnictwem lub zawiścią, zakłamaniem i zwykłym łajdactwem dawno nie widziałem[1].
(1.2) Na miłość boską, niech lokaje odgonią całe to łajdactwo sprzed bramy!
(1.3) Wszystko obmyślałem i ręczę panu, że się powiedzie! mówił spokojnie Moryc, popierając swoje wywody szeregiem cyfr i rozmaitych podstępów, łajdactw, oszustw, któremi chciał zabić Borowieckiego[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) zwyczajne łajdactwo • granice łajdactwa
(1.3) drobne / prawdziwe łajdactwo • popełnić łajdactwo
synonimy:
(1.1) gałganiarstwo, występek, niegodziwość
(1.2) hołota, hałastra, szelmostwo, zgraja
(1.3) bezeceństwo, gałgaństwo, podłość
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łajdak mos, łajdaczek mos, łajdus mos, łajdaczyna mos, łajdusostwo n, łajdaczenie się n, łajdaczka ż, łajdaczyna ż
czas. łajdaczyć się ndk., przełajdaczyć dk.
przym. łajdaczy, łajdacki
przysł. łajdacko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. łajdak + -ctwo
uwagi:
(1.1) (1.2) zwykle w lp
tłumaczenia:
źródła: