popierać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

popierać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pɔˈpʲjɛraʨ̑], AS[popʹi ̯erać], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. poprzeć)

(1.1) udzielić komuś swojego poparcia, pomagać komuś w działaniu, osiąganiu czegoś
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Jako jeden z nielicznych nie wierzył, że wybuchnie trzecia wojna światowa. Zdawał sobie sprawę że ogromna część społeczeństwa jednak komunistów popiera[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. poparcie n, popieranie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Michnik Adam, Tischner Józef, Żakowski Jacek, Między Panem a Plebanem, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.