granica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Granica

granica (język polski)[edytuj]

granica (1.1) światła i cienia
granica (1.2) między Belgią i Holandią
granica (1.3) funkcji
wymowa:
?/i, IPA[ɡrãˈɲiʦ̑a], AS[grãńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) linia, która zamyka lub oddziela pewien określony obszar[1]
(1.2) adm. umowna linia oddzielająca państwa, regiony itp.; zob. też granica państwowa w Wikipedii
(1.3) mat. wartość, do której zmierza ciąg lub funkcja; zob. też granica (matematyka) w Wikipedii
(1.4) linia podziału lub czynniki, które coś różnicują[1]
(1.5) ograniczony zasięg lub miara czegoś dozwolonego[1]
(1.6) pewien kres możliwości fizycznych lub psychicznych człowieka[1]
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.2) Granicę między Polską a Niemcami wyznaczają rzeki Odra i Nysa Łużycka.
(1.3) Cosinus x ma przy x zmierzającym do zera granicę równą jeden.
(1.6) Granice mojego języka wyznaczają granice mojego świata.[2]
składnia:
kolokacje:
(1.2) przejeżdżać przez / przekraczać + B. • granica państwa / województwa / powiatu / gminy
(1.3) granica funkcji
synonimy:
(1.2) miedza
(1.5) limes
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pogranicze n, zagranica ż, graniczenie n, ograniczanie n, ograniczenie n, rozgraniczanie n, rozgraniczenie n, Granica ż, Granice nmos, grań ż, graniak mrz
czas. graniczyć ndk., ograniczać ndk., ograniczyć dk., rozgraniczać ndk., rozgraniczyć dk.
przym. graniczny, graniasty
przysł. granicznie
związki frazeologiczne:
być na granicy wytrzymałościposzerzać własne graniceprzekraczać wszelkie graniceprzełamywać graniceza granicązielona granica
etymologia:
zob. grań
uwagi:
zob. też granica w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „granica” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Ludwig Wittgenstein

granica (język chorwacki)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) granica
odmiana:
(1.1) lp granica, granice, granici, granicu, granicom, granici, granico; lm granice, granica, granicama, granice, granicama, granicama, granice
przykłady:
(1.1) Hrvatska ima najdužu granicu sa Bosnom i Hercegovinom.Chorwacja ma najdłuższą granicę z Bośnią i Hercegowiną.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

granica (język dolnołużycki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) granica
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. granicowaś
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: