wyniszczenie

wyniszczenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) książk. doprowadzić do utraty możliwości funkcjonowania a nawet całkowitego unicestwienia

(1.2) książk. spowodować upadek ekonomiczny

(1.3) książk. poważnie osłabić organizm

(1.4) książk. zabicie grupy ludzi

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wyniszczenie	wyniszczenia
dopełniacz	wyniszczenia	wyniszczeń
celownik	wyniszczeniu	wyniszczeniom
biernik	wyniszczenie	wyniszczenia
narzędnik	wyniszczeniem	wyniszczeniami
miejscownik	wyniszczeniu	wyniszczeniach
wołacz	wyniszczenie	wyniszczenia

przykłady:

(1.1) Wysłałem w jej ślady gońca zaufanego, któremu kazałem oddać królowej wiązankę rzadkiej trawy górskiej — najlepszy środek na wyniszczenie włosów na ciele...

(1.2) Co rząd zrobi, by zapobiec wyniszczeniu gospodarki?

(1.3) — Tak samo jak pan, leczył się tajemniczo za pomocą trucizn, które, jak mu się zdawało, przynosiły mu ulgę, lecz które sprowadziły zupełne wyniszczenie... W chwili gdy mniemał że jest wyleczony, zakończył życie...

(1.4) Niemcom i Rosjanom zależało na wyniszczeniu narodu polskiego.

składnia:

(1.1) wyniszczenie + D.

kolokacje:

(1.3) wyniszczenie ciała / organizmu • wyniszczenie chorobą / zimnem

(1.4) wyniszczenie chrześcijan / Polaków / Żydów • wyniszczenie całkowite

synonimy:

(1.1) zniszczenie, zrujnowanie

(1.2) zrujnowanie

(1.3) zniszczenie, zrujnowanie

(1.4) zabicie, zamordowanie, zgładzenie, zlikwidowanie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wyniszczanie n

czas. wyniszczyć dk., wyniszczać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. niszczyć

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: