goniec
goniec (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) roznosiciel korespondencji
- (1.2) wojsk. łącznik przekazujący meldunki i rozkazy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) szach. figura poruszająca się po szachownicy na skos; zob. też goniec (szachy) w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik goniec gońcy dopełniacz gońca gońców celownik gońcowi gońcom biernik gońca gońców narzędnik gońcem gońcami miejscownik gońcu gońcach wołacz gońcu / gończe[1] gońcy depr. M. i W. lm: (te) gońce[1] - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik goniec gońce dopełniacz gońca gońców celownik gońcowi gońcom biernik gońca gońce narzędnik gońcem gońcami miejscownik gońcu gońcach wołacz gońcu gońce - (3.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik goniec gońce dopełniacz gońca gońców celownik gońcowi gońcom biernik goniec gońce narzędnik gońcem gońcami miejscownik gońcu gońcach wołacz gońcu gońce
- przykłady:
- (1.1) Napisz do niego, by tu przybył jutro. Gońca wyślę natychmiast[2].
- (2.1) Po ataku białym skoczkiem i gońcem mogliśmy się spodziewać ucieczki czarnych w narożnik szachownicy.
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) zbić / pobić / stracić / poświęcić / podstawić gońca • debiut gońca • para gońców • różnobarwne / jednobarwne gońce • białopolowy / czarnopolowy goniec • mat skoczkiem i gońcem
- synonimy:
- (2.1) laufer
- antonimy:
- hiponimy:
- (2.1) białopolak, czarnopolak
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gon mrz, gonitwa ż, pogoń ż, gończy m
- czas. gonić ndk., ganiać ndk., nagonić dk., naganiać ndk., pogonić dk., poganiać ndk., przegonić dk., przeganiać ndk., wygonić dk., wyganiać ndk., zagonić dk., zaganiać ndk., zgonić dk., zganiać ndk.
- przym. gończy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (2.1) bishop
- białoruski: (2.1) слон m
- bułgarski: (2.1) офицер m
- czeski: (1.1) posel m
- duński: (2.1) løber w
- esperanto: (1.1) kuriero; (2.1) kuriero
- francuski: (2.1) fou m
- hiszpański: (1.1) correo m, estafeta ż
- interlingua: (2.1) alfil
- islandzki: (1.1) boðberi m; (2.1) biskup m
- japoński: (2.1) ビショップ
- kirgiski: (1.1) чабарман
- łaciński: (1.1) cursor m, nuntius
- marathi: (2.1) उंट m
- niemiecki: (2.1) Läufer m
- nowogrecki: (1.1) άγγελος m
- portugalski: (2.1) bispo m
- rosyjski: (1.1) гонец; (2.1) слон m, офицер m
- szwedzki: (2.1) löpare w
- węgierski: (1.1) futár
- wilamowski: (2.1) łaufer m (laufer m, lōfer m), łaojfer m
- źródła:
