statystyka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

statystyka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[staˈtɨstɨka], AS[statystyka], zjawiska fonetyczne: akc. na 3 syl.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauka zajmująca się zbieraniem i analizą danych dotyczących zjawisk masowych; zob. też statystyka w Wikipedii
(1.2) wynik procesu zbierania i analizy danych dotyczących jakiegoś zjawiska masowego, prezentowany najczęściej w postaci tabel lub wykresów
(1.3) mat. funkcja, która danemu rozkładowi z próby przypisuje liczbę rzeczywistą; zob. też statystyka (funkcja) w Wikipedii
(1.4) fiz. model opisujący zbiorowe zachowanie obiektów fizycznych, np. cząstek
(1.5) fiz. pot. rozkład prawdopodobieństwa będący podstawą statystyki (1.4)

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: statystyk
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) Statystyka jest obecnie podstawą planowania rozwoju nowoczesnego państwa.
(1.2) Niestety, statystyki pokazały, że klienci nie zadowoleni z nowego produktu.
(1.3) Odchylenie standardowe jest najpopularniejszą statystyką określającą rozrzut obserwacji wokół średniej.
(1.4) Jak dotąd prawa statystyk kwantowych zastosowaliśmy wyłącznie do fotonów i fononów, a więc cząstek, które mogą powstawać i znikać i liczba ich tym samym jest nieokreślona.[1]
(1.5) Cząstki o spinie całkowitym muszą podlegać statystyce Bosego.
składnia:
kolokacje:
(1.1) statystyka matematyczna / ekonomiczna
(1.4) statystyka kwantowa / Bosego-Einsteina / Fermiego-Diraca / Maxwella-Boltzmanna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) matematyka
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. statystyk m
przym. statystyczny
przysł. statystycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. status[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. M. Toda, R. Kubo, N. Saito, Fizyka statystyczna I. Mechanika statystyczna stanów równowagowych, przeł. K. Makowski, Warszawa 1991
  2. Tomasz Michalski, Statystyka, WSiP, Warszawa 1997, s. 5.