nowoczesny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nowoczesny (język polski)[edytuj]

nowoczesna (1.1) stacja
wymowa:
IPA[ˌnɔvɔˈʧ̑ɛsnɨ], AS[novočesny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) charakterystyczny dla nowych czasów, współczesny
(1.2) postępowy, niezacofany
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Ten architekt zaprojektował wiele nowoczesnych budynków.
składnia:
kolokacje:
(1.1) nowoczesne wnętrze • nowoczesny wystrójsztuka nowoczesna
(1.2) nowoczesny człowiek • nowoczesne społeczeństwo
synonimy:
antonimy:
(1.1) nienowoczesny, przestarzały, dawny, staroczesny, starodawny
(1.2) nienowoczesny, zacofany
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. unowocześnienie n, nowoczesność ż, ponowoczesność ż
czas. unowocześniać
przysł. nowocześnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
kalka z niem. neuzeitlich[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Mirosław Bańko, Alicja Witalisz, O proporcji kalk i zapożyczeń właściwych w polszczyźnie, w: Kalkierungs- und Entlehnungssprachen in der Slavia, red. Kai Witzlack-Makarevich, Frank & Timme GmbH, 2018, s. 134.