pierwotny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pierwotny (język polski)[edytuj]

pierwotna (1.2) wioska afrykańska
pierwotny (1.2) las
obwód pierwotny (1.3) i wtórny
wymowa:
IPA[pʲjɛrˈvɔtnɨ], AS[pʹi ̯ervotny], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) prehistoryczny, taki, który istniał bardzo dawno temu
(1.2) taki, który pozostał w niezmienionej postaci
(1.3) ten, który funkcjonuje jako pierwszy
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Rzeczywiście spragnieni kontaktu z przyrodą wybiorą przygodę w miejscach przyrodniczo cennych, dzikich i pierwotnych[1].
(1.3) Mimo niebywałego w stosunku do pierwotnych (bardzo pesymistycznych na Zachodzie) przewidywań sukcesu gospodarczego Polski, wciąż Polnische Wirtschaft jest w Niemczech symbolem partactwa i bałaganu[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) kultura pierwotna • człowiek pierwotny • instynkt pierwotny • język pierwotny
(1.2) las pierwotny • pierwotna puszcza
(1.3) obieg / obwód pierwotny
synonimy:
antonimy:
(1.3) wtórny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pierwszy mos/ż, pierwotniak m, pierwotek m, pierwotność ż, pierwocina ż
przysł. pierwotnie
tem. słow. pierwszo-
przym. pierwszy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Hasło „pierwotny” w: SJP.pl.
  1. Dominika Zaręba, Ekoturystyka: wyzwania i nadzieje, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Jerzy Surdykowski, Duch Rzeczypospolitej, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.