psychiczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

psychiczny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[psɨˈxʲiʧ̑nɨ], AS[psyχʹičny], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z psychiką i procesami w niej zachodzącymi

przymiotnik jakościowy

(2.1) pot. o człowieku: chory psychicznie

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(3.1) mężczyzna chory psychicznie
odmiana:
(1.1)
(2.1)
(3.1)
przykłady:
(1.1) Moja siostra ma trudne problemy psychiczne.
(1.1) Martwię się o twoje zdrowie psychiczne.
(2.1) Dlaczego nasypałeś mi mąki do kawy? Czy ty jesteś psychiczny?!
składnia:
kolokacje:
(1.1) kryzys / rozwój / stan psychiczny • higiena / konstrukcja psychiczna • zdrowie psychiczne • choroba psychiczna
synonimy:
(1.1) duchowy, mentalny; książk. spirytualny; przest. dziś książk. duszny
(2.1) pot. kopnięty, nienormalny, świrnięty, świrowaty, pieprznięty, pomylony, popaprany, porąbany, porypany, puknięty, rąbnięty, stuknięty, szajbnięty, szalony, szurnięty, trzepnięty, walnięty
(3.1) pot. czubek, czub, fioł, nienormalny, obłąkaniec, obłąkany, opętaniec, opętany, pomyleniec, pomylony, psychol, szajbus, szaleniec, szalony, świr, świrus, wariat, zajob
antonimy:
(1.1) fizyczny
hiperonimy:
(1.1) niematerialny
hiponimy:
(1.1) charakterologiczny, emocjonalny, introspekcyjny, moralny, osobowościowy, wolicjonalny[1]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. psychika ż, psychiczność ż, psychol m
forma żeńska psychiczna ż
przysł. psychicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. psychique[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.