obłąkany

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

obłąkany (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) będący w stanie obłąkania
(1.2) świadczący o obłąkaniu

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) człowiek psychicznie chory
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) W ten sposób odbierała byłemu mężowi już wszystko, stając po stronie tych, którzy pozbawili go prawa do obrony własnego imienia, czyniąc z niego na wpół obłąkanego mitomana i tchórzliwego mordercę[1].
(2.1) Jak tu można odróżnić obłąkanego w tłumie morderców? Nie wiempowiedział i bezradnie rozłożył ramiona[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) niepoczytalny, opętany, pomylony, postrzelony, psychiczny, psychicznie chory, rąbnięty, stuknięty, szajbnięty, szalony, świrnięty, trzepnięty, umysłowo chory, walnięty, zbzikowany, zdziwaczały, zwariowany
(1.2) obłędny, opętańczy, szaleńczy, wariacki, zbzikowany, zwariowany
(2.1) czubek, chory psychicznie, dziwak, dziwadło, nienormalny, obłąkaniec, psychol, psychopata, wariat
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. obłąkać, błąkać
rzecz. obłąk mrz, obłąkanie n, obłąkana ż, obłąkaniec mos
przym. obłąkańczy
przysł. obłąkańczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maria Nurowska, Miłośnica, 2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Bogdan Wojdowski, Chleb rzucony umarłym, 1971, Narodowy Korpus Języka Polskiego.