palenie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

palenie (język polski)[edytuj]

palenie (1.1) odpadów
palenie (1.2)
wymowa:
IPA[paˈlɛ̃ɲɛ], AS[palńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni… ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) proces spalania, palenia się
(1.2) zwyczaj palenia papierosów, tytoniu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Palenie zapałek dawało mi zawsze ogromną frajdę.
(1.2) Jedyną rzeczą u babci, która mnie zawsze denerwowała, było jej notoryczne palenie.
składnia:
kolokacje:
(1.2) palenie zabronionebierne palenie
synonimy:
(1.1) spalanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) kremacja
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. paliwo n, palarnia ż, palacz ż, palaczka ż, palnik mrz, palarka ż, palność ż, zapalenie n, palący m, spalanie n, spalenie n, zapałka ż, przypalenie n
czas. odpalić, odpalać, palić ndk., spalić dk., wypalać ndk., wypalić dk., podpalać ndk., podpalić ndk., zapalać ndk., zapalić ndk.
przym. palny, palący
ims. palący
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: