Przejdź do zawartości

notoryczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

notoryczny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌnɔtɔˈrɨt͡ʃnɨ], AS[notoryčny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pejor. powszechnie znany
(1.2) nieustanny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Notoryczny złodziej został zarejestrowany przez kamerę.
(1.2) Ilekroć rozmawiam z Sylwestrem, wiem, że nie mogę mu zaufać, gdyż jest on notorycznym kłamcą.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) osławiony
(1.2) stały, ciągły, systematyczny, permanentny
antonimy:
(1.1) nieznany
(1.2) niestały, niesystematyczny, okazjonalny, sporadyczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. notorycznie
rzecz. notoryczność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: