rygning

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rygning (język duński)[edytuj]

rygning (1.1)
rygning (1.2)
wymowa:
(1.1) Dania: [ˈry·neŋ]
(1.2) Dania: [ˈrögneŋ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) palenie (tytoniu)
(1.2) archit. bud. kalenica, grzbiet dachu
odmiana:
(1.1) (en) rygning, rygningen, blm
(1.2) en rygning, rygningen, rygninger, rygningerne
przykłady:
(1.1) Er passiv rygning virkelig skadelig?Czy bierne palenie naprawdę jest szkodliwe?
(1.2) En rygning er den øverste kant mellem to skrå tagflader.Kalenica to (najwyższa) krawędź między dwiema ukośnymi połaciami dachu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) rygning forbudt / tilladt
synonimy:
(1.2) tagryg, tagrygning, kip, mønning
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ryger
czas. ryge
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) duń. ryg
uwagi:
źródła: