kupa
kupa (język polski)
.jpg)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. eufem. kał, stolec, odchody
- (1.2) pot. dużo czegoś lub kogoś, masa
- (1.3) pot. stos, sterta
- (1.4) pot. przen. niepomyślny wynik, niepowodzenie, fiasko
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kupa kupy dopełniacz kupy kup celownik kupie kupom biernik kupę kupy narzędnik kupą kupami miejscownik kupie kupach wołacz kupo kupy
- przykłady:
- (1.1) Oj, muszę zrobić kupę.
- (1.2) Na koncercie była cała kupa ludzi.
- (1.3) Jasiu, układaj ubrania w szafie, a nie rzucaj ich tak na kupę.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) robić kupę (do ubikacji / do nocnika / w pieluchę / w pampersa) • sprzątać kupę (po psie / kocie)
- (1.2) kupa śmiechu / ludzi • być / trzymać się w kupie
- (1.3) rzucać coś na kupę
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kopa ż, kupkanie n, wykupkanie n, nakupkanie n
- czas. żart. kupkać ndk., wykupkać dk., nakupkać dk.
- związki frazeologiczne:
- w kupie raźniej • kupą, mości panowie! • i Herkules dupa, kiedy ludzi kupa • zebrać do kupy • trzymać się kupy
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kał
- angielski: (1.2) a whole lot
- arabski: (1.3) كومة ż (kūma / kauma)
- duński: (1.1) pølse w
- esperanto: (1.3) stako
- karaimski: (1.3) kamieni оба
- rosyjski: (1.1) кака ż, какашка ż; (1.2) куча ż, толпа ż
- ukraiński: (1.1) купа ż; (1.2) купа ż; (1.3) купа ż
- wilamowski: (1.2) heffa m, hefa m
- źródła:
kupa (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kupa kupy dopełniacz kupy kup celownik kupě kupám biernik kupu kupy wołacz kupo kupy miejscownik kupě kupách narzędnik kupou kupami
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kupa (język dolnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wyspa
- odmiana:
- (1.1) lp kup|a, ~y, ~je, ~u, ~u, ~je; du ~je, ~owu, ~oma, ~je, ~oma, ~oma; lm ~y, ~ow, ~am, ~y, ~ami, ~ach
- przykłady:
- (1.1) Islandska jo kraj a kupa w pódpołnocnym Atlantiskem ocanje. → Islandia jest krajem i wyspą na północnym Oceanie Atlantyckim.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kupa (język górnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wyspa
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Jutrowna kupa → Wyspa Wielkanocna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kupa (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- en kupa, kupan, kupor, kuporna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kupa (język węgierski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) puchar
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) serleg
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: