kolec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: koleć

kolec (język polski)[edytuj]

kolce (1.1)
kolce (1.2) róży
kolce (1.3) jeża
wymowa:
IPA[ˈkɔlɛʦ̑], AS[kolec] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wydłużony przedmiot lub część przedmiotu o zaostrzonym, kłującym końcu
(1.2) bot. twardy, ostro zakończony wyrostek na łodygach, owocach lub liściach roślin
(1.3) zool. twardy, ostry wyrostek na powierzchni ciała niektórych zwierząt
(1.4) sport. zob. kolce
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Umknij ze śmiertelnej pułapki i unikaj wbiegnięcia na kolce w tej grze akcji.
(1.2) Ta róża ma bardzo ostre kolce.
(1.3) Dorosły jeż ma około 6000 kolców.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kolec cyrkla / kolczatki
(1.2) kolce akacji / róży / głogu / kaktusa / kolczurki / agrestu / jeżyny / maliny
(1.3) kolce jeża / jeżozwierza / okonia / kolczatki / kolczaka / jeżowca / tenrka (kretojeża) • kolec jadowy skorpiona / ogończy
synonimy:
(1.2) cierń
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kolczuga ż, kolczak m, kolczatka ż, kolenie n, kolnięcie n, kolka ż, kolczyk m, kolczuga ż, kolczatkowate nmos, kolczurka ż
czas. koleć ndk., kolnąć dk.
przym. kolcowy, kolczasty, kolczysty, kolczykowy, kolczatkowaty, kolczatkowy
związki frazeologiczne:
przysłowie: nie ma róży bez kolców
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: